Το σπίτι είναι μέρος μίας βικτωριανής πολυκατοικίας με τέσσερα διαμερίσματα που βρίσκεται σε μία οικιστική περιοχή του Paddington στο Westminster του Λονδίνου, χαρακτηριστικό της οποίας είναι οι ομοιόμορφες σειρές από αστικές κατοικίες του 19ου αιώνα. Το κτίριο εμφανίζει τυπικά χαρακτηριστικά της οικιστικής αρχιτεκτονικής της εποχής, όπως η τούβλινη πρόσοψη, τα παράθυρα με έρκερ, τα βαμμένα σιδερένια κιγκλιδώματα και τη διακοσμητική επίστεψη. Το ανακαινισμένο διαμέρισμα εκτείνεται σε ολόκληρο τον όροφο, με θέα σε έναν περίκλειστο, κοινόχρηστο κήπο στο πίσω μέρος.
Το Local Local μετέτρεψε το διαμέρισμα σε ένα μικρό οικογενειακό σπίτι, βελτιώνοντας τη ροή και τις συνθήκες φωτισμού με το να αλλάξει εντελώς τη διαρρύθμιση. Η επιθυμία ήταν να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο και άνετο σπίτι που να σέβεται ταυτόχρονα το ιστορικό του πλαίσιο. Ως αποτέλεσμα, όλες οι παρεμβάσεις αποτελούν άμεσες ή έμμεσες αναφορές στα βικτωριανά σπίτια, δημιουργώντας ένα διαχρονικό αλλά αδιαμφισβήτητα σύγχρονο εσωτερικό.
Οι αλλαγές στην κάτοψη και οι κατεδαφίσεις που ακολούθησαν, απαιτούσαν μία προσεκτική στατική μελέτη, με την προσθήκη ενισχύσεων όπου ήταν απαραίτητο. Όταν όμως άρχισαν οι κατεδαφίσεις, συνειδητοποιήσαμε πολύ νωρίς ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης είχε απογυμνώσει εντελώς όλες τις παλιές επιφάνειες, διάκοσμο και υλικά. Τα μόνα αυθεντικά χαρακτηριστικά που διασώθηκαν ήταν το μαντεμένιο τζάκι και τα ξύλινα παράθυρα, τα οποία ανακαινίστηκαν με σεβασμό και ενσωματώθηκαν στον νέο σχεδιασμό.
Η κουζίνα ενοποιήθηκε με το σαλόνι μέσω ενός νέου μεγάλου ανοίγματος που έπρεπε να υποστηριχθεί από ένα επιστύλιο. Αυτό πήρε τη μορφή ενός κλασικού ξύλινου πλαισίου, το οποίο οριοθετεί τη μετάβαση από τον ένα χώρο στον άλλον. Με τους κοινόχρηστους χώρους τώρα ανοιχτότερους και φωτεινότερους, η θέα των φυλλωμάτων από το πάρκο εισέρχεται στο σπίτι πιο έντονα. Παράλληλα, η νέα διαρρύθμιση απαιτούσε την αλλαγή χρήσης ορισμένων δωματίων, ήτοι το υφιστάμενο μπάνιο μετατράπηκε σε ξενώνα, ενώ το παλιό δεύτερο υπνοδωμάτιο χωρίς παράθυρα έγινε μπάνιο και δωμάτιο-ντουλάπα για την κύρια κρεβατοκάμαρα.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις λεπτομέρειες, προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή ισορροπία μεταξύ ιστορικού χαρακτήρα και σύγχρονου γούστου. Τα σώματα θέρμανσης και οι γύψινες λεπτομέρειες στις οροφές είναι νέες προσθήκες που συμβάλλουν σε αυτό το αποτέλεσμα. Το μαντεμένιο τζάκι ανακαινίστηκε αναλόγως, με ένα νέο ξύλινο πλαίσιο και πράσινο μάρμαρο Τήνου για τη βάση. Ολόκληρο το δάπεδο αντικαταστάθηκε με φαρδιές σανίδες από μασίφ σκανδιναβικό έλατο Douglas, επιτυγχάνοντας ένα μινιμαλιστικό αποτέλεσμα που έρχεται σε αντίθεση με τα πιο περίτεχνα χαρακτηριστικά του σπιτιού.
Στο ίδιο πνεύμα, όλα τα ξύλινα παράθυρα συντηρήθηκαν και σχεδιάστηκαν καινούργιες ξύλινες κατασκευές κατά παραγγελία, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της κουζίνας, της οποίας οι πάγκοι είναι από λευκό μάρμαρο Διονύσου και τα πόμολα στα ντουλάπια σχεδιασμένα κατά παραγγελία. Πόρτες σε καμπύλο σχήμα τοποθετήθηκαν για να «μαλακώσουν» τους εσωτερικούς χώρους και να δημιουργήσουν μια αίσθηση ρευστότητας μεταξύ των δωματίων. Για να δημιουργηθεί η απαραίτητη αντίθεση, οι διακόπτες φωτισμού διαθέτουν inox φινίρισμα και το δωμάτιο-ντουλάπα έχει καθαρές και μοντέρνες γραμμές.
Με την ενσωμάτωση αποκατεστημένων λεπτομερειών και προσεκτικά επιλεγμένων νέων στοιχείων, το διαμέρισμα μετατράπηκε σε ένα σπίτι που είναι κομψό και λειτουργικό εξίσου. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του διαμερίσματος είναι η ανεμπόδιστη θέα στον κήπο, ενώ ολόκληρη η ανακαίνιση — από το ολόλευκο εσωτερικό μέχρι τους ανοιχτούς χώρους και το άπλετο φυσικό φως — έχει ενορχηστρωθεί για να φέρει αυτή τη θέα στο εσωτερικό. Τα υλικά και οι χρωματικές πινελιές δεν είναι όλα ιστορικά ακριβή, αλλά δημιουργούν έναν διάλογο με το τοπικό συγκείμενο, ως μία νέα ερμηνεία του τι σημαίνει φιλόξενος και ευχάριστος χώρος διαβίωσης. Αυτό το μείγμα παλαιού και νέου, σε συνδυασμό με ένα πρακτικό και εξαιρετικά λειτουργικό εσωτερικό, διασφαλίζουν ότι το διαμέρισμα θα παραμείνει ένα διαχρονικό και άνετο καταφύγιο για τους διαμένοντες.
Αρχιτεκτονική Μελέτη: Σοφία Ξανθάκου
Κατασκευή: Berios
Επίβλεψη: Opsis Design
Φωτογραφίες: Lorenzo Zandri