LOCAL LOCAL

Τα δυνατά μελτέμια της Τήνου είναι που της έδωσαν και το προσωνύμιο «Νησί του Αιόλου». Οι βοριάδες εδώ είναι τόσο ισχυροί και συνεχόμενοι, που το νησί κάποτε ήταν καλυμμένο με ανεμόμυλους για το άλεσμα σιτηρών. Μάλιστα, πριν την εποχή του ηλεκτρισμού, σχεδόν όλα τα σιτηρά από τη Στερεά Ελλάδα έφταναν στην Τήνο για να αλεστούν. Το αγροτικό παρελθόν του νησιού είναι ακόμα εμφανές στις ατελείωτες σειρές από «σκάλες» που στηρίζονται από ξερολιθιές. Οι σκάλες αυτές κάποτε ήταν γεμάτες με περιβόλια και χωράφια, αλλά οι φυσικές καταστροφές και η εγκατάλειψη λόγω αστυφιλίας έχουν καταστήσει την ύπαιθρο της Τήνου έρημη.

Τα παλιά κυκλαδίτικα αγροκτήματα είχαν συχνά ένα πρόχειρο κατάλυμα όπου οι αγρότες μπορούσαν να κοιμηθούν το βράδυ ή να κρύψουν τα ζώα τους στις κακοκαιρίες. Ένα τέτοιο πετρόχτιστο κατάλυμα βρίσκεται στο οικόπεδο μίας παραθεριστικής κατοικίας που σχεδιάζει το Local Local κοντά στην Καρδιανή της Τήνου. Όταν οι ιδιοκτήτες ζήτησαν να προστεθεί και ένας ανεξάρτητος ξενώνας στην κυρίως κατοικία, η θέση του παλιού αγροτικού καταλύματος αποδείχτηκε ιδανική ευκαιρία για την ενσωμάτωση ενός θραύσματος παλιάς αρχιτεκτονικής στο συνολικό έργο. Ο ξενώνας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο του σχεδιασμού και οι εργασίες κατασκευής δεν έχουν αρχίσει ακόμα.

Όπως και η κύρια κατοικία που βρίσκεται στην πλαγιά από πάνω του, ο ξενώνας βλέπει τη Σύρο στα νοτιοανατολικά. Πρόκειται για ένα κτήριο ενός ορόφου με έναν κεντρικό όγκο που περιλαμβάνει τρία υπνοδωμάτια με θέα στη θάλασσα και έναν ξεχωριστό όγκο που περιέχει την κουζίνα και την τραπεζαρία. Ο διάδρομος ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη είναι καλυμμένος με πέργκολα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τους θερινούς μήνες ως εξωτερική τραπεζαρία ή καθιστικό. Στη δυτική άκρη του κτηρίου βρίσκεται και το ερείπιο του παλιού αγροτικού καταλύματος, το οποίο θα αναστηλωθεί και θα μεταμορφωθεί σε εργαστήριο ζωγραφικής της ιδιοκτήτριας. Και τα τρία μέρη του κτηρίου συνδέονται με μία μεγάλη αυλή, η οποία φαίνεται να αιωρείται πάνω από το απέραντο της θάλασσας.

Σε πλήρη αρμονία με την κυρίως κατοικία, οι εξωτερικοί τοίχοι του ξενώνα είναι επενδυμένοι με τοπική πέτρα, δίνοντας την εντύπωση ότι αποτελούν συνέχεια των ξερολιθιών στα διπλανά χωράφια. Τα δώματα είναι φυτεμένα, εντάσσοντας πλήρως τους κτηριακούς όγκους στο τοπίο. Χαμηλότερα από τον ξενώνα βρίσκεται και ένα μικρό λευκό ξωκλήσι, το οποίο δίνει μία αίσθηση ιστορικής συνέχειας στην όλη σύνθεση, φέρνοντας τους ενοίκους πιο κοντά στη μεγάλη παράδοση θρησκευτικής αρχιτεκτονικής του νησιού.